روش نوروماژلیشن چگونه است؟
از اولین کاربردها برای درمان کردن دردهای مختلف با تحریک الکتریکی، روش های جدید توسعه یافته متعددی از جمله تحریک الکتریکی مستقیم و تزریق دارو و ایجاد رویکردهای درمانی جدید و بسیار قدرتمند برای شرایط بالینی جدی را ممکن ساخته است. هر شاخه جدید از علم پزشکی به زودی انشعابات خاص خود را تولید می کند و روش نوروماژولیشن مانند درختی با رشد سریع به نظر می رسد. برای اطلاعات بیشتر در زمینه نوروماژولیشن می توانید با مشاوران کلینیک روژمان در ارتباط باشید.
تعدیل عصبی با کمک نوروتراپی
در عصر مدرن نوروماژولیشن در اوایل دهه 1960 با استفاده از تحریک عمقی مغز (DBS) برای رفع و کم کردن دردهای مزمن و غیرقابل درمان آغاز شد و تا پایان دهه به تحریک کردن نخاع تبدیل شد. در این روش پزشکان امکان برداشت نیروی تکانه های الکتریکی در بدن انسان برای مزایای درمانی بودند.
جراح مغز و اعصاب سی نورمن شیلی اولین دستگاه تعدیل کننده عصبی قابل کاشت را برای تسکین دردهای غیرقابل درمان در سال 1967 اختراع کرده است. محرک های نخاعی او که او آن ها را محرک ستون پشتی می نامید، برای تسکین دادن درد در نظر گرفته شده بود. این مدل روش درمانی در اول راه بدون عارضه نبود، اما تا حد زیادی به دلیل نقص های مکانیکی دستگاه های جدید بود.
در سال 1974، گروهی از پزشکان یک الکترود تحریک کننده کم تهاجمی ساختند. کاشت الکترودها در خارج از فضای زیر عنکبوتیه سبب شد که تحریک بدون عوارض جانبی مانند فشرده سازی نخاع و نشت مایع مغزی-نخاعی رخ دهد.
نوروماژولیشن عصبی چیست؟
نوروماژولیشن یک روش یا فناوری جدید است که مستقیما بر روی اعصاب فرد اثر خواهد گذاشت. این تغییر یا تعدیل در فعالیت عصبی با تحویل عوامل الکتریکی یا دارویی به طور مستقیم به یک منطقه مورد نظر در مغز است.
دستگاه‌های تعدیل عصبی و درمان ها زندگی فرد را تغییر می دهند. آن ها هر ناحیه از بدن را تحت تأثیر قرار می دهند و تقریباً هر بیماری یا علامتی از سردرد گرفته تا لرزش تا آسیب نخاع و بی اختیاری ادرار را درمان می کنند. با چنین دامنه درمانی گسترده و پیشرفت های قابل توجه در بیوتکنولوژی، تعجب آور نیست که نوروماژولیشن به عنوان یک صنعت بزرگ برای دهه های آینده آماده شود.
اغلب، مردم به تعدیل عصبی در زمینه تسکین درد مزمن فکر می کنند که رایج ترین نشانه است. با این حال، تعداد زیادی از کاربردهای نوروماژولیشن، مانند درمان تحریک عمقی مغز (DBS) برای بیماری های مختلف از جمله پارکینسون، تحریک عصب ساکرال برای مشکلات لگنی و بی اختیاری و تحریک نخاع برای اختلالات ایسکمیک (آنژین، بیماری عروق محیطی) وجود دارد.
علاوه بر این، دستگاه های نوروماژولیشن عصبی می توانند سبب تحریک هر نقطه ای از بدن بشوند، همانند موردی که کاشت حلزون شنوایی را در یک بیمار ناشنوا بازیابی می کند. بسیاری از اختلالات متفاوت را میتوان با روش نوروماژولیشن عصبی درمان کرد.
عملکرد روش درمانی نوروماژولیشن چگونه است؟
نوروماژولیشن یا با تحریک کردن نقاط فعال اعصاب برای ایجاد یک پاسخ بیولوژیکی طبیعی یا با استفاده کردن از عوامل دارویی هدفمند در دوزهای بسیار کوچک به طور مستقیم در محل اثر عمل می کند.
دستگاه های تحریک کننده عصبی شامل استفاده از الکترودها بر روی مغز، نخاع یا اعصاب محیطی می شوند. این تحریکات که باید به صورت دقیق گرفته شود، از طریق یک کابل مخصوص به یک مولد پالس و منبع برق متصل می شوند که تحریک الکتریکی لازم را ایجاد می کند. یک جریان الکتریکی با ولتاژ پایین از ژنراتور به عصب می گذرد و می تواند سیگنال های ایجاد کننده درد را مهار کند یا تکانه های عصبی را در جایی که قبلا وجود نداشتند تحریک کند.
در مورد عوامل دارویی که بابت روش درمانی نوروماژولیشن داده می شوند، دارو را می توان در دوزهای کمتری تجویز کرد زیرا لازم نیست قبل از رسیدن به ناحیه مورد نظر، متابولیزه شده و از بدن عبور کند. دوزهای کوچک تر – در محدوده 1/300 دوز خوراکی – می تواند به معنای کاهش عوارض جانبی، افزایش راحتی و آرامش بیمار و بهبود کیفیت زندگی فردی باشد.
کاربردهای متداول درمان از طریق نوروماژولیشن
رایج ترین کاربرد نوروماژولیشن به ویژه در زمینه ارتوپد بسیار زیاد می باشد. برای درمان درد های مزمن و غیر قابل درمان مورد استفاده قرار می گیرد. این درمان شامل شرایط عصبی دردناک، درد پس از جراحی فتق و سایر شرایط نوروپاتیک می شود. همچنین می تواند به بیمارانی کمک کند که سندرم درد منطقه ای پیچیده، درد پا، درد اندام فانتومی دارند. اگر جراحی ناموفق در ستون فقرات یا تعویض مفصل ناموفق در زانو و لگن داشته باشید؛ نوروماژولیشن می تواند به شما کمک شایانی کند.
با این حال، نوروماژولیشن شامل فوایدی برای تحریک ستون فقرات و تعداد زیادی از شرایط مختلف پزشکی است که بر هر ناحیه از بدن تأثیر خواهد گذاشت. نشانه‌های استفاده از محرک شامل جراحی ناموفق کمر (سندرم پس از لامینکتومی)، نوروپاتی محیطی و مرالژیا پارستتیکا، جراحی ناموفق زانو و درد پس از جراحی فتق است. کاربرد های این تکنیک برای درمان موارد زیر استفاده شده است:
- سردرد
- لرزش
- اسپاسم عضلانی
- آسیب نخاعی
- بی اختیاری ادرار
- بیماری پارکینسون
- تحریک عصب ساکرال
- اختلالات لگنی
- اختلالات ایسکمیک مانند آنژین صدری یا بیماری عروق محیطی
مطالب مرتبط
بیوفیدبک چیست؟
معایب و مزایای نوروفیدبک
نوروفیدبک و تاثیر بر تمرکز
آیا نوروفیدبک بیش فعالی را درمان می کند؟
سخن آخر
نوروماژولیشن از یک دستگاه ایجاد کننده تحریک عصبی برای تولید یک پاسخ بیولوژیکی طبیعی استفاده خواهد کرد. با اعمال الکترودها بر روی مغز، اعصاب محیطی یا نخاعی تحریک می شوند. الکترودها را می توان بر روی پوست یا مستقیماً روی اعصاب اعمال کرد که با استفاده از روشی با حداقل تهاجم صورت می گیرد. هنگامی که به یک منبع، نیرو لازم وارد می شود تحریک عصبی الکتریکی مورد نیاز را ایجاد می کند. یک جریان ولتاژ پایین به عصب خواهد رسید و سیگنال های درد را مهار می کند یا اثر مفید دیگری را ایجاد می کند. برای اطلاعات بیشتر در زمینه نوروماژولیشن می توانید با مشاوران کلینیک روژمان در ارتباط باشید.
به صفحه ی روژمان در اینستاگرام سر بزنید.