پرخوری عصبی در کودکان چگونه است؟

آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که به هنگام تماشای کارتنی پر از خوراکی مجبور شوید، بستنی یا خوراکی‌ها را از دسترس فرزند خود دور کنید؟ براساس تحقیقات به عمل آمده بچه‌های 5 تا 7 ساله به هنگام ناراحتی تمایل شدیدی به پرخوری دارند. در واقع پرخوری عصبی در کودکان به امری رایج تبدیل شده است.

بسیاری از متخصصان تغذیه بالینی به این نتیجه رسیده‌اند که کودکان در سنین پایین بیشتر دچار اضافه وزن هستند زیرا به صورت ناخودآگاه به هنگام ناراحتی به خوردن رو می‌برند. به طور کلی بچه‌ها به هنگام ناراحتی درگیر پرخوری می‌شوند و اگر والدین این موضوع را جدی نگیرند، به طور حتم با مشکلات بزرگی مواجه خواهند شد. با ما در کلینیک روژمان به منظور درک بهتر از موضوع پرخوری عصبی کودکان همراه باشید.

دلیل پرخوری عصبی در کودکان چیست؟

در برخی موارد والدین از غذا و خوراکی به عنوان یک جایزه استفاده می‌کنند. برای مثال به فرزند خود قول می‌دهند اگر به نمره خوبی دست یابد، برای او خوراکی بخرند. بدین‌ترتیب چنین کودکانی بیش از سایر بچه‌ها دچار پرخوری می‌شوند زیرا به ازای هر کار صحیحی که انجام می‌دهند، خوراکی دریافت می‌کنند.

گاهی نیز استرس و اضطراب کودک باعث بوجود آمدن مشکلی دیگر در آنها می شود. مانند بی اشتهایی عصبی، این مقاله از روژمان را بخوانید.

همین موضوع می‌تواند دلیلی برای پرخوری عصبی در کودکان باشد زیرا اگر برای بار اول به جایزه دست پیدا نکنند، برای بار دوم با ولع بیشتری به سراغ خوراکی می‌روند. گذشته از موضوع خوراکی و جایزه، گاهی اوقات کودکان به هنگام ناراحتی و غم و غصه‌ای که دارند به خوراکی رو می‌برند و همین امر سبب چاقی آنها می‌شود.

اضافه وزن در کودکانی دیده می‌شود که برای فرار از شرایط بد محیطی خود به خوراکی پناه می‌برند. در نظر داشته باشید پرخوری یک رفتار غیرطبیعی است که باید درمان شود. در واقع کودکان به دلیل استرس و آشفتگی عاطفی به طور معمول دچار افزایش اشتها می‌شوند و همین امر برای سلامتی آنها مضر خواهد بود. زمانی هست که والدین متوجه وجود چنین مشکلی در فرزندشان نمی شوند به همین دلیل ضرورت ارزیابی کودک در اینجا مشخص می شود که در بررسی های مختلف از کودک مشخص شود او با چه مسائلی روبه روست.

انواع پرخوری عصبی در کودکان

با توجه به نحوه تغذیه‌ای که والدین برای کودکان در نظر می‌گیرند، ممکن است بچه‌ها در شرایط مختلف سنی با پرخوری عصبی روبه‌رو شوند. البته این موضوع بیشتر در اوایل کودکی گریبان‌گیر آنها می‌شود و در بیشتر موارد نیز والدین آنها مقصر هستند.
متخصصان این حوزه کودکان پرخور را به دو دسته تقسیم‌بندی کرده‌اند. اما چطور این تقسیم‌بندی انجام می‌شود؟ این متخصصان از چند کودک خواستند یک تصویر مشخص را رنگ‌آمیزی کنند و به آنها گفتند بعد از تکمیل این رنگ‌آمیزی یک اسباب‌بازی به عنوان جایزه دریافت می‌کنند.

در ادامه متخصصان مداد رنگی‌های مورد نیاز را در اختیار کودکان نگذاشتند در نتیجه آن بچه‌ها نمی‌توانستند جایزه خود را دریافت کنند. به عبارت دیگر بچه‌ها در شرایط و موقعیت تنش‌زایی قرار گرفتند. در این زمان ظرفی از خوراکی نیز در اتاق رنگ‌آمیزی وجود داشت.

در طول مدت زمانی که متخصصان به دنبال مداد رنگی می‌گشتند، بچه‌ها به دلیل استرسی که داشتند به سراغ ظرف‌های خوراکی رفتند. در مقابل برخی از بچه‌ها بدون توجه به ظرف‌های خوراکی تنها منتظر بودند تا به مدادرنگی‌ها دست پیدا کنند و جایزه نهایی را بگیرند.

در چنین شرایطی متخصصان توانستند پرخوری عصبی در کودکان را تشخیص دهند. به زبان ساده تمام بچه‌ها در موقعیت‌های تنش‌زا و استرس‌آمیز به خوراکی رو نمی‌برند بلکه تنها برخی از آنها به منظور رفع این موقعیت و حل مشکل خود ترجیح می‌دهند خوراکی‌ بخورند. به خاطر داشته باشید قرار دادن خوراکی به عنوان جایزه به هیچ‌وجه روش مناسبی نیست. 

راه های رفع مشکل پرخوری عصبی در کوکان

پیش از این نیز گفتیم برای رفع مشکل پرخوری عصبی در کودکان، بهتر است والدین آنها به این موضوع توجه داشته باشند. در واقع والدینی که تنها برای اضافه وزن فرزند خود ابراز نگرانی می‌کنند، به هیچ‌وجه نمی‌توانند مشکل پرخوری عصبی کودکشان را رفع کنند. در چنین شرایطی باید به متخصصان و کارشناسان مربوطه اعتماد کرد.

حتی می‌توان گفت با کمک و مشاوره گرفتن از این کارشناسان می‌توان استرس و اضطراب بچه‌ها را کاهش داد و آنها را به آرامش دعوت کرد. ناگفته نماند والدین با کنترل میزان وعده‌های غذایی فرزند خود و همچنین از بین بردن جایگاه برخی تنقلات می‌توانند فرزند خود را از شر این پرخوری عصبی رها کنند.
در صورتی که والدین بیش از حد غذا خوردن فرزند خود را کنترل کنند و از خوراکی به عنوان پاداش استفاده نکنند، به طور حتم کودکان کم‌کم دست از پرخوری برمی‌دارند و به زندگی و تغذیه سالم عادت می‌کنند. با توسعه پرخوری عصبی و افزایش وزن و اشتها، متاسفانه استرس کودکان نیز بیشتر می‌شود و همین امر سبب تشدید پرخوری عصبی خواهد بود.

فراموش نکنید مغز، قلب، و بدن بچه‌ها همانند یک زنجیره به یکدیگر متصل هستند. هر چه استرس کودکان بیشتر باشد ما شاهد پرخوری عصبی در کودکان خواهیم بود. کودکان تنها باید به میزان غرایز طبیعی خود و در راستای رفع گرسنگیشان به خوردن رو برند. توجه داشته باشید پرخوری نمی‌تواند سبب آرامش عاطفی بیشتر فرزند شما شود.

در بعضی موارد کودک موضوعی حل نشده دارد که منجر به بروز مسائلی مانند بی اشتهایی، پرخوری و… می شود. والدین و نزدیکان کودک نمی توانند متوجه آن شوند و به درستی با کودک همدلی کنند و موضوعش را حل کنند. بنابراین اینجاست که نیاز کودک به مشاوره با فردی متخصص مشخص می شود. متخصصین این حوزه می توانند با ورود مناسب به موضوع، کودک را به حرف زدن درباره ی موضوعاتش ترغیب کنند و با صحبت کردن، این موضوعات کشف و حل می شوند.

در ادامه ی این مقاله می توانید مقاله ی اهمیت فرزندپروری کودک را بخوانید.

نتیجه‌گیری 
در راستای رسیدن به پاسخ این پرسش که چگونه مشکل پرخوری عصبی در کودکان را رفع کنیم؟ باید از سلامت فیزیکی و ذهنی کودک خود مطمئن شوید، مشکلات روحی او را بدانید، و از مشاوران و متخصصان حرفه‌ای این حوزه کمک بگیرید. پزشک متخصص با بررسی ویژگی‌های فیزیکی، روحی یا حتی رفتاری کودک شما می‌تواند به شما بگوید که براساس چه راهکارهایی در جهت مدیریت  پر خوری عصبی او دست به کار شوید.

بسیاری از پزشکان و متخصصان می‌توانند حل مشکل پر خوری عصبی کودک شما را بررسی کنند. روانشناسان، روانپزشکان، و متخصصان می‌توانند چالش‌های عمومی و شخصی کودکان را مورد بررسی قرار دهند.  در این مقاله سعی کردیم شما را با روش های آسان برای حل معضل پرخوری عصبی کودکان آشنا کنیم و توصیه‌هایی در این مورد برایتان شرح دهیم.

در ضمن اگر در مورد راه‌ حل‌ چالش‌ها و حل معضل مربوط به پر خوری عصبی کودکان پرسشی در ذهن دارید، می‌توانید از کارشناسان و متخصصان کلینیک روژمان کمک بگیرید. این کارشناسان به صورت آنلاین وحضوری با شما در ارتباط خواهند بود. به منظور تعیین وقت مشاوره می توانید هم از طریق نوبت گیری آنلاین و هم تماس با کلینیک اقدام نمایید.
به نظر شما از چه طریقی می‌توان در کنترل پرخوری عصبی کودکان موفق بود؟ ممنون می‌شویم نظر خود را با ما اشتراک بگذارید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *